Bir bayram sabahı...

Çok güzel olmuş hocam ellerinize sağlık böyle paylamaya devam ederseniz kitap bitmeden herşeyi görmüş olacağız
Hocam bayramınız kutlu olsun.

Günler öncesinden sarmıştı heyecanı.Adı mühim değildi,bayram olması önemliydi sadece.Ne bayramı olduğuna bakmıyorduk işte,bayramdı ya gerisi farketmezdi.Evdeki herkesden önce uyandığım tüm sabahlar hep bayram sabahları olurdu nedense.Bana ne kattığını bilmeden coşardım,içim sevgiyle dolardı,sevgiden ağlardım.Bir büyüğümün ellerini öptüğümde,hele öperken saçımı okşadığıklarında ben "sevgiyle ağlardım".

Sevgiyle ağlardım...
Çünkü ben hiç kendi büyüklerimin ellerinden öpememiştim.Annem de yoktu babam da.Hiç tanımamıştım onları ben.Sokak sokak el öpmek için dolaştığım günlerde belki de,belki de onların da ellerini öpmüştüm ama bilemezdim ki...bilemezdiler...Tanışmıyorduk ki..
Ama ben yinede hep bir büyüğün ellerini öptüğümde, "iyi bayramlar teyzeciğim,iyi bayramlar amca" dediğimde aslında öptüğüm O'nların elleriydi ve işte bu yüzden sevgiyle ağlardım.
O tanımadığım insanlar için çok önemsiz olan ve küçücük bir el hareketinden öteye gitmeyen "saçımı okşamaları,yanağıma dokunmaları" benim için o kadar büyük bir şeydi ki...

Ev dediğim çocuk esirgeme kurumuydu.Evimdi çünkü orası.Her zaman elini ilk öptüğüm kişide hademe Akif Amcam olurdu.Ve bana hep şeker verirdi Akif Amcam.Ve hep saçımı okşardı,sevgiyle ağlayışıma müsaade eder,sonra o nasırlı elleriyle gözyaşımı siler, "seni anlıyorum evladım" derdi."Ağla" derdi. "Sevinçten ağla hep böyle"....

Ben her bayram sabahında bu yüzden ağlarım.Sevinçten ağlarım,hüznüme sevincimi katar,onu dağ gibi bir mutluluk yapar,o mutluluk topuyla oynarak geçmişi unutur ağlarım.Sokaktaki insanların her sokağa çıktıklarında geri dönebilecekleri sıcacık bir yuvası oluşuna sevinir ağlarım.El öpen çocukların her zaman ilk önce kendi anne ve babalarının ellerini öpebilmesine sevinir ağlarım.Benim gibi olmadıkları için mutlu olurum ağlarım....

Ben her bayram sabahı "sevinçten ağlarım"....


İyi bir bayram geçirmek demek her zaman sevinçli olmak değildir arkadaşlar.Normal günlerde rutin hayatlarına devam eden bu tür insanlar için bayram gibi özel günler işkence gibi geçer.Bu yüzden yaşlılar evlerini,kimsesiz çocuklar yurtlarını özellikle bu tür özel günlerde ziyaret etmek gerek.Bizler için önemsiz görünen en küçük bir hareket,en küçük bir sevgi gösterisi emin olun ki onların hayatlarında senelerce unutamayacağı izler bırakır.

"Sevgiden ağlayacak günlerinizin çok olması dileklerimle"
İyi bayramlar.
Sevgi ve saygıyla...

Cüneyt Bağcı..

çok güzel bir yazı
böyle yazı yazanlara hayret ediyorum nasıl yazdıklarını çok merak ediyorum