afilliyanlizlik.tr.gg sitesi sahibi olarak bu başlığa bu duyguları yaşamış vede hissetmiş biri olarak yorum yazmassam olmazdı...
yalnızlık kimi zaman bir bekleyiştir umutsuz bir yolculukda...
korkutur hep geceleri..insanı..
yani insanı korkutan gecenin karanlığı deyildir bunu söğlemiyorum ..
yalnızlık telefonlarının susması ve artık telefondan da umudu kesip üstünde taşımamaktır..
derin düşüncelerde gözyaşlarına boğulmak ve hayata küsmektir
olduğundan fazla çok daha fazla alınganlıkta gizlidir..
bazen bir şiirde
bazen bir şarkıda
bazende bir resimdedir yalnızlık
çevrende milyonlar olur ama hiç biri dindiremez yalnızlığını..
içine kapanmaktır....
birilerine gülerken bile bir şeyler anlatmaktır...
hayallerde dir bazen orda bile rahat bırakmaz insanı
rüyalarındadır kabus olarak gözükendir....
helede gurbet varsa işin içinde işte o zaman yalnızlık esastır
bazen bir dost
bazen bir sevgili yada bir aile ye duyulan özlemlerden gelir bu yalnızlık bazense insana ilaçdır deva dır kimine göre kafa dinlemektir kimisine göre bitkisel bir yaşam ot misali
yalnızlık aslında yoktur ...
ben bunu 4 yıl önce farkettim
gerçekten yalnızlık diye birşey yoktur..
çünkü bizimle birlikte olan birisi vardır
sürekli bizimledir hep peşimizden koşar.
ama biz fark etmeyiz o yüzdende yalnız hissederiz kendimizi..
yalnızlık sonuçlarına katlanılması en zor olandır...
bu gün ben herkesten soğumuş işten eve evden işe giden biriysem bunu yalnızlığa borçluyum..
inanınki gerçekten selam verip yoluma devam ediyorum karşıma çıkanlardan..
insanlardan nefret ediyorum ama bi o kadarda çok seviyorum..
hayatdan umudu kesmişsem ve eyer buna yanlızlık sebepse yinede şunu diyorum kendime hiçbirşey için geç deyildir
evet az önce dediğim gibi yalnızlık yoktur çünkü bizimle olan birisi vardır
o kimmidir..?
bi düşünün sizce kimdir bu ... anne baba abi abla kardeş eş çocuk ... bunların hiç birisi o kişi kadar sizin yanınızda olmamıştır... çünkü o sizin gölgenizdir...
ben 4yıl önce hayatıma son vermek istemiştim ama o gün gölgemi gördüm ilk defa onu farkettim ve ilk defa kimine göre saçma gelebilir ama o gün ilk defa gölgemle konuştum o hep dinledi beni ben hep konuştum hep anlattım hep anlattım hep dinledii ve hayata o gün o kadar iyi gözle baktımki o gün bu gündür yalnızlıkla mucadele etmekteyim eskiden korkardım ağlardım üzülürdüm ama artık bunların hiç bir yararı yok ve olmuyorda tek bir yararı oldu oda beni gerçekten olgunlaştırdı ve ben bu olgunlukla artık ağlamıyor üzülmüyorum artık gölgem ve ben en azından muhteşem ikiliyiz oda beni seviyor dili olsada konuşsa ahh nerde nerdeeeeee....
______________
Site devredilmiştir... Selin Ünlü yönetimindedir artık
konuşmak istermisin...
